انباز

نیازهای تأمین نشده، عامل هدر رفتن استعدادهاست.
اگر کودکان (و حتی بزرگسالان) به جای کارهای مفید، به بازی‌ها و سرگرمی‌های بیهوده (و غیر متناسب با سن خود) مشغول می‌شوند، ابتدا باید نیازهای او را بیابیم.
مهمترین نیاز (یا یکی از اصلی‌ترین نیازهای) قابل تأمین در خانواده، آرامش است. اگر می‌خواهیم فرزندمان انتخاب درستی داشته باشد، لازم است به جای امر و نهی و نصیحت‌های مکرر، آرامش فکری و روحی را به او هدیه دهیم (البته با روشی درست).
خودمان هم به اندازه‌ای که آرامش داشته باشیم، ضریب خطای کمتری خواهیم داشت.

سختی‌ها از ما چه می‌سازند؟ چیزی را که خود ما انتخاب می‌کنیم.

اگر خوب‌تر و بزرگتر از دنیا شدن را انتخاب نکنیم، اسیر بدی‌ها خواهیم شد؛ بد خواهیم شد.

مهم این است که بدانیم چه راهی و چه کاری، انتخاب خوبی‌ها است و کدام انتخاب، سقوط است.

یکی از طلایی‌ترین منابع #فقه_سیاسی اسلام، خطبه 74 نهج البلاغه است. طبق این خطبه شریف، هنگامی که اعضای شورای شش‌نفره (پس از قتل عمر) تصمیم گرفتند با عثمان بیعت کنند، امیر مؤمنان (علیه السلام) چنین فرمودند:

لَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنِّی أَحَقُّ النَّاسِ بِهَا مِنْ غَیْرِی وَ وَ اللَّهِ لَأُسْلِمَنَّ مَا سَلِمَتْ أُمُورُ الْمُسْلِمِینَ وَ لَمْ یَکُنْ فِیهَا جَوْرٌ إِلَّا عَلَیَّ خَاصَّةً الْتِمَاساً لِأَجْرِ ذَلِکَ وَ فَضْلِهِ وَ زُهْداً فِیمَا تَنَافَسْتُمُوهُ مِنْ زُخْرُفِهِ وَ زِبْرِجِه‏

ترجمه:

شما خوب می‌‏دانید که من از هر کس دیگری به این امر (خلافت) شایسته‌‏ترم؛ با این حال، به خدا سوگند! من قطعا در مقابل این تصمیم شما  تسلیم‌ام و نزاعی نخواهم داشت، اما تا آن هنگام که کارهای مسلمانان در سلامت و عافیت پیش برود و هیچ ستمی در حکومت عثمان نباشد، مگر تنها به من! ریشه چنین برخوردی آن است که از طرفی خواهان پاداش و فضل الهى بر آن هستم و از طرفی دیگر، در برابر زر و زیورهایى که شما به خاطر آن با یکدیگر رقابت دارید، پارسا و بی‌رغبت‌ام.

در خطبه 92 نهج البلاغه آمده است وقتی که مردم خواستند پس از قتل عثمان، با حضرت علی (علیه السلام) بیعت کنند، حضرت چنین پاسخ دادند:

دَعُونِی وَ الْتَمِسُوا غَیْرِی فَإِنَّا مُسْتَقْبِلُونَ أَمْراً لَهُ وُجُوهٌ وَ أَلْوَانٌ لَا تَقُومُ لَهُ الْقُلُوبُ وَ لَا تَثْبُتُ عَلَیْهِ الْعُقُولُ وَ إِنَّ الْآفَاقَ قَدْ أَغَامَتْ وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَکَّرَتْ. وَ اعْلَمُوا أَنِّی إِنْ أَجَبْتُکُمْ رَکِبْتُ بِکُمْ مَا أَعْلَمُ وَ لَمْ أُصْغِ إِلَى قَوْلِ الْقَائِلِ وَ عَتْبِ الْعَاتِبِ وَ إِنْ تَرَکْتُمُونِی فَأَنَا کَأَحَدِکُمْ وَ لَعَلِّی أَسْمَعُکُمْ وَ أَطْوَعُکُمْ لِمَنْ وَلَّیْتُمُوهُ أَمْرَکُمْ وَ أَنَا لَکُمْ وَزِیراً خَیْرٌ لَکُمْ مِنِّی أَمِیرا

ترجمه:

مرا رها کنید و دیگرى را بطلبید! چرا که ما وارد شرائطی می‌‏شویم که چهره‌‏ها و رنگ‏‌هاى گوناگونی دارد و به همین دلیل، دل‌ها نسبت به آن استوار و عقل‌‏ها بر آن ثابت نمی‌مانند؛ ابرهاى تیره و تار، افق‌‏ها را پوشانیده و راه مستقیم حق (در این فضاى ظلمانى) ناشناخته است. بدانید اگر من دعوت شما را بپذیرم مطابق آنچه خود می‌دانم با شما رفتار خواهم کرد و هرگز به سخن این و آن و سرزنش سرزنش‌کنندگان، گوش نخواهم داد! و اگر مرا رها کنید همچون یکى از شما خواهم بود، بلکه شاید نسبت به کسی که او را سرپرست خودتان قرار می‌دهید، از شما شنواتر و مطیع‌‏تر باشم. در چنین شرائطی، اگر من براى شما وزیر و مشاور باشم برای‌تان بهتر از آن است که امیر و رهبر باشم.

متن کامل سخنرانی زیر از #امام_خمینی (رحمة الله علیه) بسیار خواندنی و درس‌گرفتنی است.

صحیفه امام، ج 1، ص 269-270

تاریخ: 21 فروردین 1343

مناسبت: بازگشت امام به قم، پس از آزادی از زندان

موضوع: مخالفت روحانیت با انقلاب سفید

حضار: دانشجویان دانشگاه تهران، طلاب و اهالی قم

بخشی از این سخنان که برای امروز ما نیز پیام‌های روشنی دارد تقدیم می‌شود:

اگر راست می‌گویند برای #بیکاران کار پیدا کنند. این جوان بعد‏‎ ‎‏از بیست سال تحصیل، کار می‌خواهد. فردا، که فارغ التّحصیل می‌شود، سرگردان است.‏‎ ‎‏اگر معاشش فراهم نشود نمی‌تواند دین خود را حفظ کند.

شما خیال می‌کنید آن دزدی که‏‎ ‎‏شبها از دیوار، با آن همه مخاطرات، بالا می‌رود و یا زنی که عفت خود را می‌فروشد،‏‎ ‎‏تقصیر دارد؟ وضع معیشتْ بد است که این همه جنایات و مفاسد، که شب و روز در‏‎ ‎‏روزنامه‌ها می‌خوانید، به وجود می‌آورد.‏

...

بعد از اینکه دولت قبلی رفت،‏‎ ‎‏یک نفر در زندان آمد پیش من و از دولت گذشته بدگویی کرد و گفت این دولت‏‎ ‎‏برنامه‌های «مترقّی» دارد. گفتم ما با کسی غرض شخصی نداریم؛ ما با عمل اشخاص کار‏ ‎‏داریم؛ ملّت فقیر را نجات دهید.

دیروز خانواده‌های شهدای #پانزده_خرداد اینجا بودند.‏‎ ‎‏... کشتارِ #پانزده_خرداد از اعمال یک‏‎ ‎‏قشون با ملّت بیگانه بدتر بود؛ آنها بچه‌ها را نمی‌کشتند، زنها را نمی‌کشتند.

امروز جشن‏‎ ‎‏معنی ندارد. تا ملّت عمر دارد، غمگین در مصیبت پانزده خرداد است.

@anbaz1360

@sajjaddinparastiesaaleh