انباز

https://t.me/anbaz1360/27

در لینک بالا، چند ثانیه از فیلم یک کودک حدودا 2 ساله است که تلاش می‌کند چند توپ کوچک را در یک ظرف شیشه‌ای بگذارد؛ اما هر بار که برای برداشتن توپ خم می‌شود، توپ داخل شیشه به بیرون می‌غلطد و «روز از نو، روزی از نو».

تا کنون، افراد مختلفی این فیلم را با شرح و زیرنویس، در فضای مجازی منتشر کرده‌اند که به دو مورد اشاره می‌کنم:

اول: زیرنویس کانال تلگرامی «شبکه استراتژیست» از این قرار است:

پیام کلیدی این ویدئوی طنز: وقتی در جستجوی دستاوردهای نو هستی، ببین چه چیزهایی را از دست می‌دهی؟ آیا ارزشش را دارد؟

(@Dr_Lashkarbolouki)

دوم: یکی از کانال‌های سیاسی هم زیرنویس پایین را برای همان فیلم فرستاده است:

نحوه دقیق جمع کردن فساد در کشور!!

.............

کانال استراتژیست، رویکردی برنامه‌ریزانه دارد؛ بنابراین خواستار ایجاد تغییر مثبت در شخصیت خود افراد (و به تبع آن در سازمان‌ها و جامعه) است. اما نویسنده کانال سیاسی، به تناسب جو غالب جامعه ما رویکردی انتقادی دارد. هر چند انتقاد همواره باید مورد توجه قرار گیرد و خودش یکی از مقدمات ضروری اصلاح است، اما نباید از یک نکته مهم غفلت کرد:

گاهی نقد افراد و سازمان‌ها (به معنای نشان دادن نقاط ضعف آنها) اصالت پیدا می‌کند و هدف از انتقاد (که باید اصلاح باشد) تقریبا فراموش می‌شود.

واقعیت این است که اگر می‌خواهیم بیرون اصلاح شود (و باید بخواهیم)، چاره‌ای نیست جز اینکه از خودمان شروع کنیم، تا سرافرازی، سراب نشود.

کسانی که منتظرند دیگران، اتفاق خوبی را رقم بزنند تا زندگی آنها سامان بگیرد، شاید به نکته زیر هم نیاز پیدا کنند:

دنیا مکان سختی‌ها است و شاید هیچ شرایطی یافت نشود که به طور کامل، مورد پسند همه انسان‌ها باشد. بنابراین اگر توانستیم در شرایط موجود، زندگی سالم و آرامی داشته باشیم، در شرایط متفاوت هم خواهیم توانست. اتفاقا تلاش برای بهبود وضع موجود، تمرینی است که انسان را برای اقدامات مناسب در شرایط متفاوت آماده‌تر می‌کند. اما توقع از دیگران، فرصت‌های زیادی را از بین می‌برد و انسان را در بهره‌برداری از بیرون، ناتوان یا کم‌توان می‌کند.

آدرس تلگرامی ما: https://telegram.me/anbaz1360

امیر المؤمنین علیه السلام در وصف مؤمن:

... یُخَالِطُ النَّاسَ لِیَعْلَمَ وَ یَصْمُتُ لِیَسْلَمَ وَ یَسْأَلُ لِیَفْهَمَ وَ یَتَّجِرُ لِیَغْنَمَ ...

از جمله ویژگی های مؤمن:
اگر با مردم نشست و برخاست و گفتگو می‌کند برای این است که از دانش آنها بهره‌مند شود و دانشش بیشتر شود.
اگر در جمع‌ها ساکت می‌ماند، هدفش این است که سخن نسنجیده‌ای نگوید؛ زیرا چنین سخنانی به او آسیب می‌زنند.
اگر چیزی را نمی‌داند، می‌پرسد تا نیازمندی‌هایش را بفهمد.
تجارت و داد و ستد می‌کند تا سود ببرد.
...
پ.ن:
1. بنابراین، مؤمن، عاقل‌ترین شخص است.
2. خوب است که فاصل? خودمان را با اهل ایمان بر اساس این سنجه‌ها ببینیم.

https://t.me/anbaz1360/26

رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَا یَنْفَعُه‏ (نهج البلاغه، حکمت 107)
چه بسا دانشمندی که جهلش او را می‌کشد، در حالی که دانشش همراه او است، بی آنکه سودی به او برساند.

جهل، در مقابل علم نیست و دانش، به تنهایی، انسان را از نادانی خارج نمی‌کند.

جهل، نسنجیده بودن گفتار و رفتار و موضع‌گیری‌ها است، همانطور که عقل، سنجیدن و تشخیص درست است.

به عنوان مثالی برای این حدیث شریف، کافی است به زندگی خودمان توجه کنیم: دانسته‌هایمان، تا چه اندازه ما را نجات می‌دهند؟

https://t.me/anbaz1360/11

دوستم: شما این مطلب را در نظر نگرفته‌اید، بنابراین نتیجه گیری‌تان صحیح نیست.
من: اگر در نوشت? ما دقت کافی داشتید، می‌دیدید که اتفاقا به آن مطلب تصریح کرده‌ایم.
استاد: وقتی از خودتان دفاع می‌کنید، لازم نیست طرف مقابل را بکوبید. همین اندازه که بگویید «در فلان عبارت به این مسئله تصریح کرده‌ایم» کافی است و دوستی‌هایتان تباه نمی‌شود.

این نسخه استادم، آویزه گوشم شد.

https://t.me/anbaz1360/10

وقتی دو نفر با هم مباحثه و گفتگو می‌کنند، باید هر دو اصرار کنند که باید طرف مقابل، اخلاق بحث را مراعات کند.

البته توجه دارید که شرط عمل به چنین قانونی این است: هیچ کدام، نباید اخلاق بحث را رعایت کنند و اساسا نباید اخلاق را چیزی جز رفتار خود و بداخلاقی را جز رفتار طرف مقابل بدانند. در غیر این صورت دیگر نمی‌توانند به همدیگر تذکر اخلاقی بدهند.

قبلا تعجب هم می‌کردم اما گذر زمان لازم بود که بفهمم باید از کسی که قانون را رعایت نمی‌کند تعجب کرد.

https://t.me/anbaz1360/9